Het ontstaan van Nederland

Filips II was de zoon van Karel V (1500-1558). Karel V stierf en Filips II erfde de Nederlanden en al zijn Spaanse bezittingen.  Daarmee werd Filips II een ontzettend machtige man. De Nederlanders waren totaal niet tevreden. Daardoor kwamen ze in opstand.
De tachtig-jarige oorlog begon...

Filips II behandelde de Nederlanders heel erg slecht. De bewoners van de Nederlanden voelden zich helemaal niet met elkaar verbonden. Er waren hele slechte wegen waardoor de mensen zich slecht konden vervoeren. Filips II maakte het niets uit.

Filips II vertrok in 1559 naar Spanje om van daaruit zijn bezittingen te besturen, hij ging dus centraal besturen. Margaretha van Parma, de landvoogdes van de Nederlanden, moest als ze bepaalde beslissingen wou nemen, eerst toestemming vragen bij Filips II. Het duurde minstens een maand voordat zijn adviezen haar bereikte.

De hoge adel en de gewesten in de Nederlanden waren ontevreden. Zij wouden hun privileges en hun zelfstandigheid behouden. Ook waren ze ontevreden over de pogingen van Filips II om van het gebied een centraal bestuur te maken. Toen het geloof er ook bij betrokken raakte, gingen de mensen in opstand; de Tachtigjarige oorlog brak uit. Tijdens deze oorlog scheidden zeven van de 17 gewesten zich af van Spanje en vormden een republiek.

De zeven noordelijke gewesten besloten om het, wat ze allemaal wouden doen, op te slaan in een boek. Dit werd de Unie van Utrecht genoemd. Later, in 1581, werd dit officieel vastgelegd. Na de ondertekening van de Acte van Verlatinghe werden de gewesten officieel zelfstandig en ontstond de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Tegenwoordig heten de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden gewoon Nederland.

Filips II